نیاز های رشدی کاکتوس ها و ساکولنت ها

نور مناسب: کاکتوس ها و ساکولنت ها از جمله گیاهانی هستند که نیازمند نور زیادی برای رشد و نمو بوده و بسیاری از آن ها به راحتی آفتاب مستقیم را نیز تحمل می کنند. اگر شما قصد دارید گیاهانتان را در درون منزل نگه داری کنید پس باید محیط بسیار پرنوری برایشان فراهم کنید. بهترین مکان برای نگه داری کاکتوس و ساکولنت در درون منزل در پشت پنجره های جنوبی و شرقی است که پنجره های جنوبی به دلیل دریافت نور بیشتر و طولانی تر ارجحیت دارند. بهترین مکان برای گیاهانی که در خارج از منزل نگه داری می شوند نیز مکان های سایه آفتاب مانند زیر درختان یا بالکن است که آن ها را از خطر آفتاب سوختگی در امان دارد.

دما: کاکتوس ها و ساکولنت ها از آنجائیکه اکثرا بومی مناطق گرم و خشک هستند توانایی تحمل گرمای زیادی دارند (حتی تا 50 درجه البته به شرط وجود جریان هوای مناسب). این گیاهان همچنین در مقابل سرما نیز مقاومت خوبی از خود نشان داده و در بسیاری از گونه های کاکتوس دمای زیر صفر را نیز برای مدت کوتاهی تحمل می کنند. بهتر است در تابستان که فصل رشد بسیاری از گونه ها است دما از 30 تا 35 درجه تجاوز نکند و در زمستان هم از 5 درجه پایینتر نیاید. کاکتوس ها و ساکولنت ها به هیچ وجه تحمل یخبندان های طولانی را ندارند.

استراحت زمستانی: فصل رشد کاکتوس ها و ساکولنت ها ( به جز برخی واریته ها) اوایل بهار تا اواخر پاییز است. در زمستان با کاهش تدریجی دما کاکتوس ها نیز دوره ی خواب زمستانی خود را آغاز کرده و انرژی خود را برای بهار و آغاز فصل رشد و باروری ذخیره می کنند. گیاهانی که این پروسه را طی کنند با آغاز فصل رشد شکوفا شده و به بار می نشینند و نسبت به سایر هم نوعان مقاومتر خواهند شد. گیاهانی که در فضای باز نگه داری می شوند به طور طبیعی و با کاهش دما به زیر 10 درجه به خواب فرو می روند ولی در مورد گیاهان درون منزل و یا گلخانه این شرایط باید به تدریج و با تغییر دما یا مکان ایجاد شود. فقط این نکته را در ذهن داشته باشید که حتما کاکتوس ها و ساکولنت ها از یخ زدگی محافظت شوند.

آبیاری و کوددهی: کاکتوس ها و ساکولنت ها به واسطه ی ذخیره ی آب در اندام خود تحمل کم آبی زیادی نسبت به سایر گیاهان دارند. از این بین، کاکتوس ها نسبت به ساکولنت ها به دلیل داشتن سیستم ذخیره و مصرف آب بسیار کارآمدتر، از مقاومت بسیار بالاتری برخوردارند. پس بایستی در وهله ی اول آبیاری کاکتوس و ساکولنت را جدا از هم دانست. کاکتوس ها به جزء انواع جنگلی مانند کریسمس و اپی فیلوم ها، نسبت به رطوبت زیاد و طولانی مدت خاک حساس هستند و دچار پوسیدگی ریشه و ساقه می شوند. بر طبق تحقیقات در میان پرورش دهندگان، کاکتوس ها بیشتر به دلیل آبیاری مفرط از بین می روند تا کم آبی. راه حلی که معمولا برای این موضوع ارائه می شود در درجه ی اول استفاده از خاک مناسب دارای زه کشی خوب و همچنین آبیاری به موقع و بر حسب نیاز گیاه می باشد. در کل زمان آبیاری کاکتوس ها و ساکولنت ها بستگی به عواملی مانند دمای هوا ، رطوبت محیط ، تابش آفتاب ، اندازه و نوع گیاه و جنس خاک و گلدان دارد بنابراین نمی توان گفت که مثلا آبیاری کاکتوس ها در تابستان چند روز یکبار باید باشد یا در زمستان چطور.
بهترین روش اینست که اولا بدانیم گیاه کاکتوس است یا ساکولنت، در ثانی فصل رشد گیاهمان را بدانیم چون بعضی واریته ها در زمستان رشد می کنند ( آبیاری گونه هایی که در بهار و تابستان رشد می کنند در زمستان و در حالت خواب زمستانی باید به شدت کاهش یابد.) برای تشخیص زمان آبیاری هم می توان از چوب یا خلال دندان استفاده کرد به این صورت که با فرو کردن آن در خاک میزان رطوبت خاک را سنجیده و اگر سطح خاک تا عمق (معمولا)  3 سانتی متر خشک شده بود گیاه را آبیاری می کنیم.

برای کوددهی هم در فصل رشد از کوددهای دارای پتاسیم بالا و نیتروژن کم و دارای ریز مغذی ها مانند آهن به صورت حداکثر ماهی یکبار و به شیوه ی آبیاری استفاده کنید. در واقع کاکتوس ها نیاز خاصی به کود نداشته و بهتر است از کودهای غیر ارگانیک تا حد ممکن استفاده نشود. برای جبران کمبود عناصر مفید می توانید از کودهای پوسیده ی دامی و یا ورمی کمپوست در ترکیب خاک استفاده کنید.